‌ وطن فقط خاک نیست. وطن گاهی یک فریاد است. گاهی یک بغض است. یک آه و حسرت است. خانم کیمیا علیزاده! گیرم اصلا اینبار هم می‌بردی؛ چه کسی در کدام خانه از شوق پیروزی‌ات فریاد می‌کشید؟ حالا که باختی راه کدام نفس بخاطر بغضی گلوگیر بسته می‌شود؟ کدام آه از از چله سینه‌ای پرحسرت پرتاب می‌شود؟ همینطور که چرخیده‌ای، نگاه کن! هیچ خانه‌ای در بلغارستان برای تو که پرچم و اسمش روی لباست بود حسرت نمی‌خورد، آه نمی‌کشد، بغض نمی‌کند. وطن فقط خاک نیست. چه رسد به اسم و رسمی روی لباس تکواندو... ● محمدرضا شهبازی ـــ ـ ـ ـــ ـ ۞ حوزه‌‌قمـ Hawzeh_Qom