🍃بِسم ربّ النّور🍃 دنیا جمع اضداد است! 🌱زنگ زدم به دوستم که جواب تست یش مثبت بود. صدایش طراوت قبل را نداشت و بغضی واضح در گلویش بود. وقتی حالش را پرسیدم، گفتم: همین که توی بیمارستان بستری نشده و باید توی خانه بماند، یعنی جای نگرانی نیست. این را که گفتم یکهو زد زیر گریه و گفت: «چرا آخه من؟!» 🌱«چرا آخه من؟» احتمالا این از سوال را بارها و بارها از خودمان پرسیده‌ایم. وقتی برنج‌مان ته گرفته، چک‌مان برگشته خورده، مریضی به سراغ‌مان آمده یا ماشین‌مان چپ کرده است، ولی تا به‌حال فکر کرده‌ایم که «چرا ما نه»؟ 🌱دنیا جمع اضداد است. تا غم نباشد، خوشی معنا پیدا نمی‌کند، تا بیماری نباشد، مفهوم سلامت مهم و ارزشمند نمی‌شود و تا غمی بر دل‌مان نیفتد، روزهای بدون تنش، زیبایی‌اش رو نزدِ ما از دست می‌دهد. 🌱دنیا جمع اضداد است و اگر ضد هر چیزی نبود، ما انسان‌های فراموشکار، خیلی زود قدر عافیت و سلامتی و خوشبختی را از خاطر می‌بردیم یا خیال برمان می‌داشت که تمام خوشی‌‌های دنیا ثابت و گذراست. 🌱حالا که داریم این روزهای قرنطینه، ترس از بیماری، نامطمئن بودن از آینده را تجربه می‌کنیم، خوب است بدانیم که روزهای بهتر و پرامیدتر و دلنشین‌تری از راه می‌رسند که غمِ تمام این روزها و از دست دادن‌ها را یک‌جا از دل‌مان بشورد و بار دیگر یقین بیاوریم که هیچ‌چیز ثابتی توی این دنیا وجود ندارد. باید توکل کنیم و سهم‌مان را با امیدداشتن به زندگی تمام و کمال از دنیا و اتفاقات ناگوارش بگیریم. 🌱حالِ دوستم بعد از دو هفته خوب است. خودش در وضعیت پیام رسانش نوشته بود که این ویروس بدقلق یادم داد که چطور بعد از این حتی از روزهای تکراری و زندگی معمولی اما با بدنی سالم نهایت لذت را ببرم و روزی هزار بار بر زبان بیاورم «خدایا شکرت» https://eitaa.com/AbietarAzDarya