هدایت شده از KHAMENEI.IR
📚دو امام مجاهد
🔻صحبت در فقره کنشی است که امام حسن مجتبی(ع) و امام حسین(ع) در برابر طواغیت زمان خود نشان دادند. کنشی که یکی آرام و ظاهرا بدون درگیری و خونریزی بود و دیگری یک انقلاب عظیم که صدایش در تاریخ باقی ماند. این تفاوت برخورد چگونه بین فرزندان معصوم علی‌بن‌ابیطالب(ع) هضم‌شدنی است.
🔻از نگاه ایشان، این تفاوت ظاهری در سیره دارای ریشه و غایت مشترک بوده و زیر یک حرکت معنادار و تفسیر می‌شود. از نگاه ایشان، حرکتِ آتش‌بس گونه امام حسن مجتبی(ع) نوعی برنامه‌ریزی مقدماتی برای هجوم مجدد به اردوگاه طاغوت محسوب می‌شود تا بتوان انقلابی را که با بعثت حضرت رسول(ص) آغاز شده بود را مجددا ادامه داد. مقدماتی که در نهایت به قیام عاشورا ختم شد تا تشت رسوایی بنی‌امیه حتی در پایتخت سیاسی خودشان هم از بام به زمین افتد و صدایش در تاریخ هم جاودانه بماند.
📖 از طریق این لینک تهیه کنید👉🏼
💻 @Khamenei_ir