🔶 آیت الله حائری شیرازی شخصی پیش من آمده بود و از تعبیری که جایی درباره او به زبان رانده بودند، ناراحت بود. به او گفتم حرفی درباره تو زدهاند که دلت از آن حرف آتش گرفته است. اما آیا برای ظلمی است که به خودت شده، یا بیشتر از آن میسوزی که ظلمی به آنها شده، آن هم از طرف خود آنها؟ گفتم، فرض کن تو در بلندی نشستهای و طرف دستش به تو نمیرسد، هرچه میکند، چیزی گیر نمیآورد زیر پا بگذارد تا دستش به تو برسد. بچهی شیرخواره خودش را که در آن نزدیکی است، برمیدارد و زیر پایش میگذارد تا قدّش بالا بیاید یعنی بهاندازهی شصت هفتاد کیلوبار روی بچهی ششماهه فشار میآورد تا سه تا مشت به تو بزند. تو در آن حالت که بچهی او زیر پایش دارد جان میدهد، در بند این هستی که مشت میخوری یا دلت برای آن بچه میسوزد؟ گفت: قطعا بچهی او که زیر پایش دارد جان میدهد. برای من بینهایت رنجآور است. پرسیدم: بچه آدم پیشش عزیزتر است یا ایمانش؟ برو ببین آن که به تو ناروا نسبت داده، آیا در قلبش لذت مناجات با خدا مانده؟ دیگر از اشک شب چیزی مانده؟ سپس توصیه کردم که: اگر میخواهی از خودت دفاع کنی، مبادا پا روی ارتباط خودت با خدا بگذاری و چیزی به طرفت بگویی که شرع اجازه نداده است. قرآن میفرماید: «وَلا یجرِمَنّکم شنئان قومٍ عَلی اَلاّ تَعدِ لُوا اِعدِلُو هُوَ اَقرَبُ لِلتّقوی». بغض کسان دیگر شما را بر آن ندارد که از عدالت خارج شوید؛ عدالت را حفظ کنید، برای تقوای شما عدالت بهتر است: «اِعدِلُوا هُوَ اَقرَبُ لِلّتَقوی». در وقت دفاع از خود، چیزی نگویید که به آن یقین ندارید والاّ شیطان کلاه سرتان گذاشته و ایمان شما زیر پا رفته و له شده است. اگر بخواهید توی کوچه، خیابان با کسی دست به یقه شوید، بچه به بغل دعوا نمیکنید، چون بچه وسط دعوا له میشود، مواظب باشید ایمانتان وسط این دشمنیها له نشود که از بچه مهمتر است. 📣تشکل انقلابی سُعداء 🆔 @soada_qom