☀️ بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ☀️ 🔅 «وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا (۱) سوگند به و گسترش روشنی اش 🔅 والْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا (۲) و به ماه هنگامی که از پی آن برآید 🔅 والنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا (۳) و به روزچون خورشید را به خوبی آشکار کند 🔅 واللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا (۴) و به شب هنگامی که خورشید را فرو پوشد 🔅 والسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا (۵) و به آسمان و آنکه آن را بنا کرد 🔅 والْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا (۶) و به و آنکه آن را گستراند 🔅 ونَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا (۷) و به نفس و آنکه آن را درست و نیکو نمود، 🔅 فأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا (۸) پس بزه کاری و پرهیزکاری اش را به او الهام کرد. 🔅 قدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا (۹) بی تردید کسی که نفس را رشد داد، رستگار شد. 🔅 وقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا (۱۰) و کسی که آن را بیالود نومید شد. 🔅 كذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا (۱۱) قوم ثمود به سبب سرکشی و طغیانش تکذیب کرد، 🔅 إذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا (۱۲) زمانی که بدبخت ترینشان به پا خاست. 🔅 فقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا (۱۳) پس فرستاده خدا به آنان گفت: ناقه و آبشخورش را [واگذارید] 🔅 فكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا (۱۴) ولی به تکذیب او برخاستند و ناقه را پی کردند، و در نتیجه پروردگارشان به خاطر گناهشان عذاب سختی بر آنان فرو ریخت و همه قوم را با خاک یکسان و برابر ساخت؛ 🔅 ولَا يَخَافُ عُقْبَاهَا (۱۵)» و خدا از سرانجام آن کار [که نابودی ستمکاران است] پروایی ندارد.