دلمان براے ورودت لحظه شمارے می‌کند و حنجره‌ مان را فریادت می‌زند، تو که تجلی عشقی. قنوت را طولانی می‌کنیم تا نیمه شبی براے آن دعا کنی. کوچه‌هاے غریب بی‌کسی را آب و جارو می‌کنیم تا صبحی زود از آن کوچه عبور کنی. نمی‌دانیم آخرین ایستگاه «توسل» چه هیجانی دارد که مارا با خود تا آن سوے فاصله‌ها می‌برد مولایم...! بی‌تو دفتر دلمان پر است از مشق‌هاے انتظار و ما با دل می‌خواهیم آن روز که می‌آیی زیباترین مدال ایثار را تقدیم نگاه تو کنیم. 🇮🇷 https://eitaa.com/Insyncwiththeprovince