🔸سرور معنوی یعنی «رضایت خدا از من» نه «رضایت من از خودم» 🔸می‌شود بی‌خیالِ خوبی‌های خودت بشوی؟ 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۹) 🔻 گاهی انسان در فقدان نشاط معنوی، خودش را به یک نشاط کاذب- هرچند کم و مختصر- مشغول می‌کند. کسانی که شادی و سرور معنوی ندارند، رضایتمندی از خود را جایگزین آن می‌کنند و خودشان را با این نشاط کاذب، فریب می‌دهند. 🔻 آدم‌ها به‌جای اینکه به سرور معنوی برسند معمولاً سعی می‌کنند خودشان را از خودشان راضی نگه دارند و به این‌ترتیب خوشحال بشوند! درحالی‌که سرور معنوی یعنی رضایتمندی خدا از من! 🔻 عملیات «رضایتمندی از خود» این‌گونه است که انسان مدام به خوبی‌های خودش نگاه می‌کند و خودش را مُحق و مظلوم می‌داند. چنین کسی را باید از خیال خام بیرون آورد و گفت: «اولاً هیچ آدم بدی نیست که هیچ خوبی‌ای نداشته باشد؛ حتی صدام و یزید! ثانیاً تو مأمور نیستی خوبی‌هایت را بشماری؛ بلکه باید بدی‌هایت را از بین ببری» 🔻 بعضی‌ها برای اینکه از یأس بیرون بیایند، با تکیه بر خوبی‌هایی که دارند، به خودشان امید واهی می‌دهند تا خود را سرحال نگه دارند! درحالی‌که راهش این است که بروی استغفار کنی و به رحمت خدا تکیه کنی. ‏ 🔻 می‌شود بی‌خیالِ خوبی‌های خودت بشوی؟ بعضی از این خوبی‌هایت ارثی است، بعضی‌هایش را هم خدا اجباری در کاسه‌ات گذاشته که ظرفت خالی نباشد؛ این خوبی‌هایت بال‌های تو هستند که پرواز کنی! 🔻 ریشۀ نشاط معنوی، دیدن رضایت و مهربانی خداست! شاید بگویی: من خوبی‌ای ندارم که خدا را راضی کنم. اما خدا که مهربان است! بیا با دیدن خوبی‌های خدا خودت را شاد کن؛ تا خوبی خدا را می‌بینی و از خوبی خدا می‌گویی، خدا رحمتش را می‌فرستد و دلت را شاد می‌کند. 👤علیرضا پناهیان @newlove 🍃✨🌸✨🍃✨🌸✨🍃