انقلاب زنده است! نسل ما از رجایی شنیده بود، امّا گمانش این بود، که اول انقلاب، جوّی آمد و آدم‌های این شکلی در همان دهه‌ی شصت به پایان رسیده‌اند و اکنون فقط به درد قصه‌ها می‌خورند و بس! فکر می‌کردیم طعم و طمع ریاست دیگر نمی‌گذارد چنین آدم‌هایی به آن بالا بالاها برسند و میان مردم رفتن، فقط برای شوآف و رأی جمع کردن است، نه برای حل مشکل و خطر کردن؛ امّا تو ثابت کردی، وسط طوفان‌ها در میان هجمه‌های ناجوانمردانه، می‌شود برای آرمان‌ها ایستاد و سینه سپر کرد. در سال‌هایی که همه می‌گفتند دیگر شور انقلابی به جا نمانده و هر کس که برای مسئولیت پا پیش می‌گذارد، به فکر جیب خویش می‌آید و می‌خورد و می‌برد، تو آمدی و تهمت‌ها را به جان خریدی تا همه ببینند که این دویدن‌ها نمایش نیست. حال که در میان درختان و سوز سرما آرمیده‌ای و ما در خانه‌ی آرام و گرم‌مان خوابیده‌ایم، این حقیقت عیان‌ شده است که آرمان‌های این انقلاب از همیشه زنده‌تر است. سلام بر تو، ای رجاییِ نسلی که داشت همه چیز را فراموش می‌کرد. ✍️ محمدجواد محمودی