نام تو را جحود و تمام دشمنان فلسطین تا ابد فراموش نخواهند کرد؛ کارستانِ ابوابراهیم همان نبرد داوود و جالوت بود، جایی که حق با سنگ در برابر لشکر جالوت ایستاد و عدالت را اجرا کرد. حالا هم عدالت خداوند اجرا می‌شود. اگر حقیقت پس از کربلا تا همیشه زنده ماند، اگر عدالت پس از سلاخی اهل بیت (س) در صحرای کربلا به بهترین شکل خود اجرا شد و نام «شکست‌خورده‌ها» تا ابد جاودانه ماند، بدون شک نام یحیی ابراهیم السنوار که «حسین‌وار» جنگید و تا جان در بدن داشت تسلیم نشد، هم جاودانه خواهد شد. در روزگاری که بسیاری اعراب را به پلشتی و زبونی، به فلاکت و مزدوری می‌شناسند، او و همرزمانش نام و جایگاهی برای اعراب دست و پا کردند؛ اما نه با تفکر اخوانی و با وهابی، بلکه با افکار عاشورایی و حسینی. به قول مولانا که فرمود «آزمودم مرگ من در زندگی‌ست / چون رهم زین زندگی پایندگی‌ست» او هم به پایندگی رسید. نه تسلیم شد و نه حاضر شد معامله کند... @SyrianKhabar