۲- شهید علی نیسیانی پس از سرنگون شدن رژیم صدام و ایجاد فرصت زیارت عتبات عالیات برای ایرانی ها، شهید علی نیسیانی به همراه همسر و ۵ فرزندش راهی زیارت می‌شوند. حضور این خانواده در شهر کربلا، با حمله و هتک حرمت حرم اباعبدالله و حضرت عباس علیهما السلام توسط نیروهای اشغالگر آمریکایی مصادف می‌شود و علی نیسیانی که تاب تحمل هتک حرمت حریم اهل بیت علیهم السلام را نداشته، همسر و فرزندانش را راهی ایران می‌کند و خودش به مدافع حرم ملحق می شود. در تاریخ ۱۳۸۳/۲/۲۵ شهید نیسیانی به همراه گروهی از مدافعان حرم، در نبردی نابرابر از صبح تا بعد از ظهر از ورود تانک ‌های متجاوزان آمریکایی به محدوده‌ی حرم امام حسین(ع) جلوگیری می‌کنند و پس از عقب راندن دشمن، برای ادای نماز و استراحت به یک مسجد می روند. نماز را که می خوانند، همه اعضای گروه از فرط خستگی می‌خوابند! اما علی نیسیانی که گویی بی‌قرار ملاقات با اربابش بوده، آرام و قرار ندارد و به سایرین می‌گوید: من احساس خوبی ندارم! احساس می کنم دشمن دارد به ما نزدیک می‌‌شود. از مسجد بیرون می رود تا آن اطراف را مراقبت کند. در همان لحظه متوجه تانکی می‌شود که به سمت مسجد می‌آید. بلافاصله به داخل مسجد بر می‌گردد و پس از مطلع کردن همرزمانش و مسلح کردن سلاحش بیرون می‌رود و آرپی‌جی را به سمت تانک نشانه می گیرد، اما شلیک او و تانک دشمن همزمان می‌شود و او به فیض شهادت می‌رسد. همرزمانش پیکر مطهر او را در غربت و دور از خانواده به نجف منتقل و در قبرستان وادی السلام در کنار شهدای مدافع حرم عراقی، به خاک می‌سپرند و خبر شهادت و خاکسپاری او در نجف را تلفنی به خانواده چشم انتظارش اطلاع می‌دهند. همسر مکرم آن شهید سرافراز می‌گوید: «همه‌ی هم و غم او در این بود که نان حلال سر سفره خانواده اش بیاورد و فرزندانش را به گونه‌ای تربیت کند که مطابق خواسته اهل بیت باشند و در مسیر حق حرکت کنند»