نوحه‌گرىِ‌ جِنّيان ⬅️به نقل از على بن حَزَوَّر-: شنيدم كه ليلا مى‌گويد: نوحۀ جنّيان را بر حسين بن على عليه السلام شنيدم كه چنين مى‌خواندند: اى ديده ! اشك‌ها را نثار كن كه اندوه‌زده،با درد و سوز مى‌گريد. اى ديده ! خواب خوش،از خاطر تو بُرد ياد خاندان محمّد و دردمندىِ‌ آنان را؟! پيكرهايشان تا سه شب،بر روى زمين ماند، در حالى كه همگى در قتلگاه و ميان جانوران وحشى بودند. _____________________________________ ⬅️ به نقل از شَعبى-: كوفيان، شب‌هنگام، صداى كسى را شنيدند كه مى‌گفت: بر كشتۀ كربلا مى‌گريم كه پيكرش خون‌آلود است؛ بر كسى كه به ستم گمراهان، تنها به جرم وفادارى،كشته شد. بر كشته‌اى مى‌گريم كه بر او مى‌گريند ساكنان زمين و آسمان. خاندان او را هتك حرمت كردند و آنچه را خدا در بارۀ كنيزان،حرام كرده بود،روا شمردند. اى پدرم به فداى پيكر عريانش؛ عريان از همه چيز،جز ديندارى و حيا! همۀ مصيبت‌ها،عزايى دارند؛ امّا اين مصيبت را نمى‌توان با عزا تسكين داد. 📚تذکرة الخواص ص۲۶۹