از مسئله آزادى اقتصادى در اسلام سوءاستفاده‌هاى زیادى شده است. از طرفى طرفداران مکاتب چپ سوءاستفاده کرده و گفتند اسلام طرفدار اقتصاد آزاد و بنابراین طرفدار استثمار است، و اسلام را به این بهانه کوبیدند. عدّه‌اى از افرادى که مایل بودند از اسلام دفاع کنند امّا تفکّر عمیق اسلامى را هم درست نمی‌دانستند، آنها هم سوءاستفاده یا اشتباه کردند و از ترس حمله‌ گروه‌هاى چپ، بکلّى آزادى فعّالیّت اقتصادى در اسلام را نفى کردند و منکر شدند. یک عدّه هم عملاً سوءاستفاده کردند، یعنى در سایه‌ آزادی‌هاى اقتصادى در اسلام جیب‌هاى خودشان را پُر کردند و چه پیش از پیروزى انقلاب - که البتّه نظام آن روز این را بیشتر تشویق می‌کرد - و چه حتّى بعد از پیروزى نظام اسلامى، از آزادی‌هایى که بود سوءاستفاده کردند و بر ثروت‌ها و اندوخته‌ها و سوءاستفاده‌هاى خودشان هرچه خواستند افزودند. اگر ما می‌گوییم و معتقدیم که آزادى اقتصادى در اسلام هست، این آزادى اقتصادى به‌هیچ‌وجه نباید به آزادى اقتصادى در دنیاى سرمایه‌دارى غرب تشبیه بشود. سرمایه‌دارى به معناى غربى آن به‌هیچ‌وجه از نظر اسلام امضا و تأیید نشده، بلکه حتّى با آن مبارزه و مقابله‌ جدّى هم در احکام فراوان صورت گرفته است. مراد از آزادی اقتصادی در اسلام این است که در جامعه‌ اسلامی همه‌ افراد و همه‌ قشرهای مردم بتوانند از فعّالیّت اقتصادی خود بهره‌مند شوند. وظیفه‌ی حکومت اسلامی نیز وضع قوانین و اتّخاذ سیاست‌های متناسب با این هدف است| رهبر حکیم انقلاب اسلامی 📖برشی از کتاب روایت رهبری: مناسبات جمهوریت و اسلامیت در انتخاب ولی فقیه