(۲) مسلمانان نمی‌دانند این درد را به کجا ببرند که آل‌سعود و «خادم‌الحرمین» به اسرائیل‏‎ ‎‏اطمینان می‌دهد که ما اسلحۀ خودمان را علیه شما به کار نمی‌بریم! و برای اثبات حرف‏‎ ‎‏خود با ایران قطع رابطه می‌کنند. واقعاً چقدر باید رابطۀ سران کشورهای اسلامی با‏‎ ‎‏صهیونیست‌ها گرم و صمیمی شود تا در کنفرانس سران کشورهای اسلامی مبارزۀ صوری و‏‎ ‎‏ظاهری هم با اسرائیل از دستور کار آنان و جلسات آنان خارج شود. اگر این‌ها یک جو‏‎ ‎‏غیرت و حمیت اسلامی و عربی داشتند، حاضر به یک چنین معاملۀ کثیف سیاسی و‏‎ ‎‏خودفروشی و وطن فروشی نمی‌شدند. ‏ آیا این حرکات برای جهان اسلام شرم‌آور نیست؟ و تماشاچی شدن گناه و جرم‏‎ ‎‏نمی باشد؟ آیا از مسلمانان کسی نیست تا بپاخیزد و این‌همه ننگ و عار را تحمل نکند؟‏‎ ‎‏راستی ما باید بنشینیم تا سران کشورهای اسلامی احساسات یک میلیارد مسلمان را‏‎ ‎‏نادیده بگیرند و صحه بر آن‌همه فجایع صهیونیست‌ها بگذارند، و دوباره مصر و امثال آن را‏‎ ‎‏به صحنه بیاورند؟ حال، مسلمانان باور می‌کنند که زائران ایرانی برای اشغال خانۀ خدا و‏‎ ‎‏حرم پیامبر قیام کرده‌اند و می‌خواستند کعبه را دزدیده به قم ببرند! اگر مسلمانان جهان‏‎ ‎‏باور کرده‌اند که سران آن‌ها دشمنان واقعی امریکا و شوروی و اسرائیل هستند، تبلیغات‏‎ ‎‏آنان هم در مورد ما را باور می‌کنند ...