به نام، یاد و توکل بر او سلام و یک جهان حسین علیه السلام ۶۳ محتوای زیارت اربعین در یک نگاه: ۱. جایگاه بلند و شایسته امام حسین علیه السلام با ذکر اختصاصاتی چون شهادت (أکرمته بالشهادة) آنهم شهادتی مظلومانه ، داغدیده و ستمدیده (مِتّ فقیداً مظلوماً شهیداً ) و نیز پشتوانه معنوی سلسله جلیلۀ انبیاء و میراث داری آنان (وأعطیتَه مواریث الأنبیاء ) و همچنین سرسلسلۀ تمام ائمه بعدی که نشانه های هدایت و تقوا در زمان پس از امام هستند(أشهد أن الأئمة من وُلدک کلمة التقوی و أعلام الهدی و العروة الوثقی ) ۲. معرفی اجمالی دشمنان و جبهۀ مقابل امام حسین و یارانش علیهم السلام کسانی که با اوصافی چنین معرفی می شوند: جمعی که فریفته دنیا شدند و نصیب و حظّ خود را از این دنیا به بهای ناچیز فروختند و آخرت خویش را به ثمن بخس از دست دادند و دلباخته و فریفتۀ دنیا و هوای نفس خویش شدند ( و قد توازرعلیه مَن غَرّته الدنیا و باع حَظّه بالأرذل الأدنی و شری آخرتَه بالثمن الأوکس و تغطَرَس وتَردّی في هواه) و کسانی که موجب سخط و خشم خداوند و پیامبرش شدند (وأسخطک و أسخَط نبیّک) و کسانی از میان بندگانت که اهل شقاق و دودستگی و تفرقه واهل نفاق و دورویی بودند را پیروی و اطاعت کردند: و أطاع من عبادک أهل الشقاق والنفاق. پس از چنین عباراتی در معرفی جبهۀ مقابل امام حسین علیه السلام ، آنان لعن می‌شوند و از خداوند برای آنها، چه آنانی که مستقیم در قتل امام و یارانش دخیل بودند، و چه آنانی که به او ستم و ظلم کردند و یا جریان کربلا را شنیدند و به آن راضی بودند ( أمّ سمعَت بذلک فرضیَت به) درخواست عذاب و محرومیت از رحمت پروردگار. ۳. بخش دیگر این زیارت فرازهایی کوتاه اما مهم، در مورد "فلسفه حرکت امام" است. که این عبارات در واقع تبیین اهمیت کار تعیین کننده امام حسین علیه السلام می باشد که با شهادت او در عصر عاشورا به انجام می رسد و از زبان معصوم ( امام صادق علیه السلام) در این زیارت بیان شده و جای سخن بسیار دارد. آنچه بر سبیل اختصار در این مجال می توان گفت این که حضرت اباعبد الله علیه السلام در یک روند و حرکت آگاه سازی، تمام توان و تلاش خود را به کار می گیرد تا امت اسلامی را از انحرافی که در آن پدید آمده آگاه سازد، و در مسیر این روشنگری، که به هدف رهانیدن بندگان از نادانی و سرگشتگی گمراهی است، خون و جان خویش را در راه پروردگار بدهد: (فأعذر في الدعاء و منح النّصح و بذل مهجته فیک ، لیستنقذ عبادک من الجهالة و حیرة الضلالة) حرکت و تلاش جدی و پیگیر امام به گونه ای است که در دعوت او و روشنگری اش، جای هیچ عذر و بهانه ای باقی نمی ماند و در این حرکت، امام نصیحت و خیرخواهی بی‌دریغِ خویش را به نمایش می‌گذارد. از سیاق این عبارت که کلماتی چون «فاعذرفي الدعاء» و «منح االنصح» بکار رفته برداشت می شود که نوع دعوت و آگاهی دهی باید به گونه ای باشد که جای هیچ عذری را برای مخاطب باقی نگذاشته و به اصطلاح اتمام حجّت شود و به تعبیر قرآن کریم «بلاغ» باید «بلاغ مبین» باشد یعنی به صورت آشکار، خالی از ابهام و تمام کننده هر گونه حجت که جای بهانه آوردن و هیچ عذری باقی نماند. آن حضرت، با روشنگری ها و نصیحتهای بلیغی که از طریق نوشتن نامه ها به افراد و جمعیت های مختلف و نیز ایراد سخنان متعدد انجام داد، تا آخرین لحظه های پایان عمر شریفش و تا قبل از شهادت به این نصیحت و روشنگری و آگاهی بخشی مبادرت ورزید و انحرافات ایجاد شدۀ در نظام یزیدی را که به نام حکومت دینی و خلافت اسلامی عمل می کرد، شرح و تبیین نمود. تقدیم به روح مقدس وآسمانی امام مظلوم ما و همه جهان هستی، حضرت اباعبدالله الحسین ویاران باوفایش. یک صلوات با توجه. #جلال_و_بی_بی_خانم @Jalal_va_bibikhanom