چهارشنبه آخر ماه شعبان مناجات با امام رضا (ع) شکر خدا همسایه ی مولا رضایم با اهلِ بیتِ مصطفی من آشنایم من سائلِ کوی رضا سلطانِ ایران هستم غلام و خادمِ شاهِ خراسان هر وقت گرفتارِ غم و اندوه هستم از روزگار و از زمانِ خویش خستم پای پیاده میروم بر درگه نور درگاه نوری که بُوَد بارگه نور گویم رضا جان یک نگاهی بر گدا کن محتاجم ای آقا تو حاجاتم روا کن گر چه گرفتار هوای نفس خویشم عمرم تباه گردیده و خاطر پریشم ماهِ رجب رفت و مَهِ شعبان نشد که یک شب زنم ناله ز احوالم به سجده ماه خدا آمد بیا مثل همیشه ضامن شو بر این ،بندهٔ بی زاد و توشه از در گهت مولا همیشه من گرفتم حاجاتم حتی ، آنکه بر لب هم نگفتم آهو نشد ،کفتر،نشد،زاغی حسابم کن خارم،ولی مولا،گل ازباغی حسابم کن ماه خدا آمد وساطت کن رضا جانم پرونده ام گشته سیاه و من پشیمانم ✍️ #محمود_یوسفی_مشهد کانال اشعار محمود یوسفی مشهد مقدس @asharmahmodusefimashhad