🌺رزق و روزی 🔸رزق از جمله مقدّراتی است كه همواره اندیشۀ بشر را به خود مشغول كرده و با برداشت‌های سوء فراوانی مواجه بوده و هست. 🔸بر مبنای مفهوم حقیقی قدر الهی كه كوشندۀ در راه روزی خانواده به منزلۀ مجاهد در راه خداست: «اَلْكَادُّ عَلَی عِیالِهِ كَالْمُجَاهِدِ فِی سَبِیلِ اللهِ» (كسی كه برای ادارۀ زندگی خانواده‌اش خود را به مشقت اندازد، مانند مجاهد در راه خداست)، انسان باید برای معیشت خود بكوشد. 🔸برخی گمان می‌كنند كه مقدّر بودنِ روزی به این معناست كه هر اندازه هم تلاش كنی و این در و آن در بزنی، «ندهندت زیاده از روزی». اینان می‌پندارند روزی هركس را خداوند به گونه‌ای تعیین كرده كه كوشیدن، هیچ بر آن نمی‌افزاید؛ 🔸حال آنكه حضرت حق زمین را آفریده و از انسان‌ها خواسته تا در آن كوشش كنند و از دست‌رنج خود بهره‌مند شوند: «هُوَ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الأَرْضِ وَ اسْتَعْمَرَكُمْ فِیهَا». او شما را از زمین پدید آورد و به آبادانی در آن گماشتتان. 🔸خداوند بنا بر قضا و قدر خود، به انسانِ تلاشگر پاداش عمل و دسترنجش را می‌دهد؛ چه او كافر و فاسق باشد و چه مؤمن و متقی. در عین حال، البته برای رزق مقدّرات دیگری نیز وجود دارد و خداوند اسباب و عللی دیگر را نیز برای گشایش رزق هندسه كرده است. 👈برای نمونه نماز شب از اسباب فرامادی وسعت‌دهندۀ روزی است: «صَلَاةُ اللَّیلِ تَجْلِبُ الرِّزْقَ» (نماز شب روزی را جلب می‌كند). 📚️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۳، صص ۲٠۱‌-۲٠۲. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🆔 @Javadpanahi 🌺