🔸ولایت در قرآن| وصیت پیامبر به امت؛ طلب اجر رسالت ▫️سیرۀ همۀ انبیا و اولیای الهی(ع) بر آن بوده که هرگز از امت خود در مقابل ابلاغ رسالت الهی و هدایت آنان چیزی مطالبه نمی‌کردند؛ در حالی که خداوند در آیۀ ۲۳ سورۀ شوری، مطالبۀ حقی از امت اسلام می‌نماید که با دقت در بیان آیه روشن می‌شود که حامل پیام خاصی در راستای رسالت حضرتش می‌باشد؛ به این ترتیب که: ▫️اوّلاً، شکر امت در قبال زحمات رسالت نبوی(ص)، اجابت دعوت آن حضرت است؛ ثانیاً، راه بهره‌مندی از هدایت رسول خدا(ص)، ابراز مودت به ذریۀ طیبۀ آن حضرت می‌باشد؛ ثالثاً، با توجه به آنکه مودت در لغت به معنای ابراز محبتی است که در عمل ظاهر ‏شود، مودت به اولیای الهی(ع) هنگامی محقق می‌شود که محب در راستای هدایت و امتثال فرامین آنان گام بردارد. ▫️بنابراین، امر به مودت به ذوی‌القربای رسول‌اکرم(ع) در آیه، اشاره به اصل تولّی و تبرّی دارد؛ به این ترتیب که خداوند امر به تولّی به ولایت آن دسته از ذوی‌القربای پیامبر(ص) می‌نماید که عصمت آنان مانند حضرتش به ضمانت الهی و علم آنان به تعلیم پروردگار باشد. خداوند همچنین امر به تبرّی از دشمنان آنان می‌نماید. 📚 این مطلب خلاصه برهان امامت بر اساس آیه شریفه مودت است. برای مطالعه متن کامل، مراجعه کنید به کتاب «ولایت و امامت از منظر عقل و نقل»، جلد۵، صفحات ۵۵۰ تا ۶۱۰. 👈 برای آشنایی بیشتر با دوره ۶جلدی «ولایت و امامت از منظر عقل و نقل» به این لینک مراجعه نمایید: 🌐https://www.jelveh.org/Projects/Detail/7311/ ☑️ کانال جلوه نور علوی 🆔‌‌‌@jelvehnooralavi