آیت‌اللّٰه مرعشی نجفی(ره): بعد از عروسی حضرت‌زینب(س) با عبداللّه بن جعفر آن حضرت یک شبانه روز امام‌حسین(ع) را ندیده بود چادر بر سر کرده و آماده ملاقات با برادر شده بود، برای زینب، حتی آن یک شبانه روز هم دوری از امام‌حسین(ع) بسیار سخت بوده است پس از این که می‌خواهد به دیدار برادر برود به ایشان خبر می‌دهند که امام‌حسین(ع) خودشان به دیدار شما می‌آیند. حضرت‌زینب‌کبری(س) از فرط خستگی بر سکوی خانه و جلوی آفتاب به خواب می‌رود تا این که امام‌حسین(ع) سر می‌رسند امّا زینب را بیدار نمی‌کنند بلکه قبای خود را سایه بان خواهر می‌نمایند تا حضرت‌زینب(س) بیدار نشوند حضرت‌زینب(س) که از خواب بر می‌خیزند از برادر می‌پرسند: چرا من را بیدار نکردید؟! امام‌حسین(ع) می‌فرمایند: دلم نیامد! بعد خانم گفتند: این کار را باید یک روز جبران کنم و این جبران به عصر عاشورا کشید که زینب کبری با نیمی از چادر خود نیمی از بدن عریان سیدالشهداء(ع) را در گودال قتلگاه پوشانید ..