فرازی از مناجات شعبانیه: «وَ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي» خدایا هرچه در درون من است را تو می دانی. از این درون خراب و آلوده‌ی من تو خبر داری. می دانی در دل من چه می گذرد. هم اضطرار من را می دانی؛ هم آنچه را که به آن احتیاج دارم می دانی. «وَ تَخْبُرُ حاجَتِي» تو از نیازمندی‌های من ناآگاه و بی اطلاع نیستی. «وَ تَعْرِفُ ضَمِيرِی» و ضمیر من را هم تو خوب می شناسی. اگر باطن من از دیگران پنهان است؛ امّا بر تو مکشوف است. تو باطن من را خوب می شناسی؛ می دانی من چه کاره هستم. اگر آبروی من را بین خلق حفظ کرده ای؛ امّا می دانم که پیش تو دستم رو است. «وَ لا يَخْفَى عَلَيْكَ اَمْرُ مُنْقَلَبِي وَ مَثْوَايَ» و امور دنیا و آخرت من، امور گذشته و آینده‌ی من هم بر تو پنهان نیست. همه چیز من را می دانی. ادامه دارد التماس دعا