☄ اولین و تنهاترین نبرد پیروز
انقلاب اسلامی نقطه عطفی در سرنوشت ایران بود.
🔸 رهبر فرزانه انقلاب درباره جنگ‌های دو قرن اخیر در ایران می‌فرمایند: «در همه جنگ‌هایی که ایران در این ۲۰۰ سال اخیر با کشوری داشته، ایران شکست خورده. این جنگ ۸ ساله اولین جنگ و تنها جنگی است که ایران طرف را شکست داده و شکست نخورده و یک وجب از خاک کشور به دست بیگانه نیفتاده است.» نبرد ایران و روس اولین نبرد در دو قرن گذشته است. در نبرد اصلاندوز، ارتش روس با ۲۲۶۰ سرباز به ارتش ایران، به فرماندهی عباس میرزا با ۳۰ هزار سرباز حمله کرد. در نهایت ارتش روس ۱۲۰۰ نفر از سربازان ایرانی را کشت و ۵۳۷ نفر را اسیر کرد. این در حالی بود که شمار سربازان کشته و مجروح روسی تنها ۱۲۷ نفر بود. پس از آن کشور ایران مورد تهاجم بریتانیا قرار گرفت که نهایتاً با عقد معاهده پاریس و جدا شدن افغانستان از ایران صلح برقرار شد. این در حالی بود که حدود ۷۰ سال بعد، صدام به ایران حمله کرد و خرمشهر را به اشغال درآورد. با آنکه چیزی از انقلاب نگذشته بود و هنوز قدرت نظامی ایران به ثبات نرسیده بود، اما رزمندگان اسلام وقایعی را آفریدند که جهان را متحیر کرد. برای نمونه، پل خیبر که طولانی‌ترین پل شناور نظامی جهان است، به دست رزمندگان ایرانی ساخته شد و در عملیات خیبر از آن بهره‌برداری شد. خبرگزاری «یونایتدپرس» درباره این عملیات نوشت: «نیروهای ایران با گذشتن ازموانع ضمن تصرف بیش از ۱۰ روستا، رودخانه‌های دجله و فرات و در چندین نقطه بزرگراه استراتژیک بصره ـ بغداد که پایتخت عراق را به خلیج فارس متصل می‌سازد، قطع کرده‌اند.» در همین گزاره به وضوح می‌توان تفاوت ایران در زمان انقلاب اسلامی را با قبل آن دریافت. در جنگ جهانی دوم نیز با آنکه ایران اعلام بی‌طرفی کرده بود، اما شوروی و انگلستان به بهانه فعالیت خصمانه کارمندان آلمانی مقیم ایران به کشورمان حمله کردند. دولت ایران بلافاصله به ارتش خود دستور ترک مقاومت داد و پالایشگاه آبادان به تصرف دشمن درآمد. اکثر قوای ایران در این منطقه غافلگیر شدند و به وسیله کامیون‌ها از مهلکه گریختند. این نتیجه آن همه هزینه و مانوری بود که رضاخان روی ارتش می‌داد. پس از انقلاب اسلامی، جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به بهانه مردود دانستن توافق الجزایر و در واقع به دلیل تصور رژیم بعث از ضعف دولت ایران در شرایط ابتدایی انقلاب اسلامی روی داد. دو نگرش تحلیلی درباره جنگ تحمیلی وجود داشت.
▫️نگرش اول، نگرش غربی بود که تصورمی‌کرد با راه‌اندازی جنگ، نیرو‌ی نظامی ایران به تحلیل خواهد رفت و ملت انقلابی ایران نیز به ستوه خواهد آمد و سپس آنها هر چه بخواهند، عملیاتی می‌کنند؛
▫️اما نگرش دوم، جنگ تحمیلی را مقدمه‌ای برای استحکام پایه‌های انقلاب ایران در نظام بین‌الملل قرار داد. در نهایت، در اردیبهشت ۱۳۶۹ صدام در نامه‌های محرمانه‌ای به ایران، خواستار مذاکره برای دستیابی به صلح پایدار شد. مقامات ایران ضمن تأکید مجدد بر اینکه در چارچوب قطعنامه ۵۹۸ به صلح پایدار می‌اندیشند، پیشنهاد صدام برای تعیین مرز آبی در اروندرود را مخالف با مفاد قرارداد الجزایر دانستند تا اینکه صدام از موضع پیشین درباره اروند عقب‌نشینی کرد.
@KANALEMASJED