#سرنخ تحلیل کلاف سردرگم سوریه کجاست؟ 🔹با پیشروی سریع گروه‌های مخالف دولت سوریه در استان‌های حلب، ادلب و حماه، نگرانی‌ها برای سقوط دمشق افزایش یافته و موجی از ابهامات و گمانه‌های متفاوت بر سر چگونگی رفتار جمهوری اسلامی ایران در این شرایط شکل گرفته است. این تحلیل‌ها عمدتاً ایران را به عنوان بازیگری تصور می‌کند که مستقل از شرایط سیاسی میدان باید همچون گذشته نقش محوری در تحولات سوریه ایفا کند. 🔹جمهوری اسلامی از روزهای آغازین تنش‌ها در سوریه، تلاش‌های دیپلماتیک خود را در سطح منطقه آغاز کرده و به مرور و در روزهای اخیر، با صراحت بیشتری صحبت از حمایت از سوریه می‌کند اما گویا بر خلاف دور قبل درگیری‌های سوریه، لحن ایران این بار متفاوت است. 🔹عباس عراقچی در گفتگویی که با یک شبکه عراقی داشته شکل حمایت ایران از سوریه در این برهه زمانی را تابعی از «خواست دمشق» خوانده و گفته «ما بر اساس آنچه سوریه از ما بخواهد از آن‌ها حمایت می‌کنیم» و تلویحا پرده از مسأله ای برداشته که احتمالا سرنخ اصلی تحلیل شرایط موجود است. 🔹از سوی دیگر، وزرای خارجه ایران، عراق و سوریه نیز در بیانیه مشترکی تصریح کرده‌اند که در این مرحله، هماهنگی و رایزنی دیپلماتیک، تنها گزینه موجود برای بهبود و حل بحران رخ داده است. نکته مهم آن است که چنین پیام روشنی، از خاک عراق و با امضای وزیر خارجه سوریه به منطقه مخابره شده است. 🔹در عرصه رسانه نیز صداوسیما با تغییر ادبیات واضحی به همین سمت و سو گرایش پیدا کرده و گویا راهبرد ایران در قبال بحران سوریه چیزی متفاوت از فاز قبلی درگیری بشار اسد با مخالفان خود خواهد بود. 🔹با این وصف، نوع مواجهه ایران با بحران سوریه را در این مقطع زمانی را نه طراحی ایران، که احتمالا باید ناشی از انتخاب دمشق دانست و ابراز نگرانی‌های مقامات ایران و عراق از گسترش ناامنی به سایر بخش‌های منطقه را نه یک هشدار، بلکه یک مطالبه بازدارنده در برابر دولت سوریه تفسیر کرد. مطالبه‌ای که دمشق نسبت به ابعاد آن، به ویژه در حوزه پشتیبانی از محور مقاومت از یک سو و خطوط قرمز مرتبط با اماکن مقدسه از سوی دیگر، کاملا آگاه است.