پند خوانی
سپیده کاشانی
گاه همچون صبح خندانم نميدانم كيم
گاه همچون ابر گريانم نميدانم كيم
گاه همچون قطره هستم محو درياي وجود
گاه چون درياي عمانم نميدانم كيم
گاه خاك تيره ام در زير پاي اين و آن
گاه چون خورشيد رخشانم نميدانم كيم
گاه در فرشم گهي عرشم نميدانم چرا
گاه جسم محض و گه جانم نميدانم كيم
گاه از شادى غمينم گاه از غم شادمان
من به كار خويش حيرانم نميدانم كيم
گاه در بند قيودم، گاه در بزم شهود
گه گدايم گاه سلطانم نميدانم كيم
گاه فرعونم به نيل و گاه موسايم به طور
گاه كافر گه مسلمانم نميدانم كيم
چند ميپرسي ز كاشاني كجايي؟ كيستي؟
من كه محو روي جانانم نميدانم كيم
بانوای زنده یاد مرحوم حاج سلیم موذن زاده اردبیلی روحش شاد ویادش گرامی
👇👇👇👇