: آن مردمے ڪه ده سال با او زندگی کردند، روزبه‌روز محبت و اعتقاد به او در دلهایشان عمیقتر شد. وقتے در فتح مڪه،ابوسفیان مخفیانه و با حمایت عبّاس - عموی پیغمبر - به اردوگاه آمد تا امان بگیرد صبح دید ڪه پیغمبر وضو میگیـرد و مـردم اطراف جمع شده‌اند تـا قطـرات آبے را ڪه از صورت و دست ایشان میچڪد، از یڪدیگر بربایند! گفت: من ڪسرۍ و قیصر - این پادشاهان بزرگ و مقتدر دنیا - را دیده‌ام؛ اما چنین عزّتی را در آنها ندیده‌ام. آرے؛ عـــزّت معنوۍ، عـزّت واقعی است؛ «وللَّه العزّة و لرسوله و للمؤمنین»؛ مؤمنیـن هَـم اگـر آن راه را بـروند، عـزّت دارنـد. ۸۰/۲/۲