*خاطره ای از دوست و داماد شهید: دوست صمیمی و داماد شهید محمد زمان ولی پور تعریف می کند: فرمانده سپاه بابل به من خبر داد که برادر همسر شما شهید شدند و این در حالی بود که بیست روز از ازدواج ما می گذشت. به بیمارستان شهید یحیی نژاد رفتم، رئیس بیمارستان مانع شد. گفت: شما تحمل نداری. ...وقتی تابوت را باز کردم، دیدم که شهید دست بر سینه دارد و با حالت تبسم، لبخند می زند. تعجب کردم که دست بر سینه، چرا لبخند می زند؟ شب شهید بزرگوار را در خواب دیدم که گفت: «می دانی چرا لبخند زدم؟ به خاطر آنکه حضرت سیدالشهدا (ع) را دیدم و گفتم: السلام علیک یا اباعبدالله الحسین (ع)، او را در بغل گرفتم و لبخند زدم.». ای از ازل به مهر تو دل آشنا حسین وی تا ابد لوای عزایت به پا حسین امواج اشک از سر هفت آسمان گذشت وقتی که کرد جسم پاک تو در خون شنا حسین حسرت برم به محتضری که آخرین نفس روی تو دید و خنده زد و گفت یا حسین@asharmadahiii