مناجات با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف من فانی تو هستم خالی بُو‌َد دو دستم یابن الحسن ببین از هجران تو شکستم مولای من‌کجایی من آمدم گدایی در مُلْک بی وفایی کس همچو من ندیده از کوله بار عصیان سَرْوِ قَدَم خمیده آقا تو را من از خود هرگز رضا نکردم تو لُطْف کردی و من حَقَّش أدا نکردم در گلشن طریقت آکنده ام ز بویت آقا قسم به أَشْکَتْ شرمنده ام ز رویت چون یاس، رو سپیدِ عشقِ تو می شوم من با یا حسین شهیدِ عشقِ تو می شوم من دارُ الْوِلا بگردان این قلب مبتلا را من سائل تو هستم دِهْ پاسخ گدا را هر چند جانِ من بود مشتاق و مایل تو با غفلت و گناهم سوزانده ام دل تو داغی به سینه دارم زان غرقِ سوز و دَرْدَم تیری به جانِبَتْ بود هر معصیت که کردم چون لاله زار بینم، دشت شمایلت را با پیروی ز نَفْسَم خون کرده ام دلت را طوفان زده منم من عُمْرَم همه تباه است از کِثْرَتِ گناهان پرونده ام سیاه است من می کِشَم خجالت از روی رو سپیدان هستم منِ سیهْ رو شرمندهٔ شهیدان هر چند رو سیاهم ای مِهرِ عالمینم من غصّه دار جدَّت ، خونِ خدا حسینم دارم غمِ شهیدی ، کو زار و مبتلا شد در پیش چشم خواهر سر از تنش جدا شد #صلوات 👉@asharmadahiii