ای به شر افت ز همه برتری وی علمدار و علم پروری نور دو چشم علی مرتضی شیر خدا سرور هر سروری ای به رافت ز همه برتری وی علمدار و علم پروری دست همه خلق به دامان تو قبله ی حاجات به هر مضطری ای به شر افت ز همه برتری وی علمدار و علم پروری شمس جلالت ز تو آموخته چون تو نباشد به جهان گوهری ای به شر افت ز همه برتری وی علمدار و علم پروری ماه منیر ماه بنی هاشمی وی خورشید و قمر انوری ای به شر افت ز همه برتری وی علمدار و علم پروری ساقی اصحابی و در کربلا لیک خودت از همه عطشان تری ای به شر افت ز همه برتری وی علمدار و علم پروری مرحبا زین مهر و وفا و صفا بر لب آب هستی و در آذری ای به شر افت ز همه برتری وی علمدار و علم پروری ای به فلک دست بر آویخته ای به فضیلت ز ملک برتری ای به شر افت ز همه برتری وی علمدار و علم پروری کس نشنیده لب آب روان تشنه برون لب ننماید تری ای به شر افت ز همه برتری وی علمدار و علم پروری ابن امام هستی ، و عمّ امام فضل و شرافت ز تو گشته تمام اخ امام بودی ، و یار امام باب حسینی به هر خاص و عام آن که اول نام تو بنهاد گفت حضرت عباس علیه السّلام باد بر او صد صلوات و درود صد تحیّات باد بر صبح و شام من به کدام فضل بخوانم تو را فضا و فضائل ز تو بگرفت نام