کودک خود را بسیار در آغوش بگیرید. پدر و مادری که کودک خود را در آغوش نمی گیرند ، ممکن است چنان رنجی برای او تولید کنند که بعد از مدتی کودک برای گریز از آن رنج، ناگزیر نیاز به عشق را در خود محدود کرده یا نیاز او به رابطه جنسی به بیراهه رود. این کودک که به فرد روان رنجوری تبدیل می شود با وجود فشار نیازهای کودکانه (در آغوش گرفته شدن)، نمی تواند نیازهای طبیعی بالغانه خود (مانند عشق یا رابطه جنسی سالم) را برآورده سازد. برای مثال بعدها ممکن است تمایلات جنسی حاد پیدا کند. تمایلاتی که از احساسات حقیقی جنسی نشات نمی گیرند بلکه نشات گرفته از نیازهای اولیه کودکی برای در آغوش گرفته شدن و دوست داشته شدن هستند. او زمانی می تواند به طور واقعی احساس جنسی را تجربه کند که آن نیازهای قدیمی (در آغوش گرفته شدن) را احساس کرده باشد. آنچه که فرد روان رنجور در قالب تمایلات شدید جنسی به نمایش می گذارد، یک نیاز قدیمی و احتمالا ادراک نشده است. لذا چون در کودکی اش به نیاز او برای در آغوش گرفته شدن پاسخ داده نشده او بر نیاز امروز خود برچسب سکس می زند. روانشناسی رنج ✍آرتور آنو ‌ همراه 💪❤️ 👇 Join → @KhanevadehMontazeran .