📝 سرمقاله | این میز برای مذاکره چیده نشده است! (بخش سوم)
🔹در بخش دوّم این سند، ترامپ به‌ترتیب به وزیر خارجه، نماینده‌ی دائم آمریکا در سازمان ملل متّحد، وزیر بازرگانی و دادستان کلّ این کشور دستور می‌دهد فعّالیّت‌هایی را با هدف راه‌اندازی یک کمپین ایران‌ستیزانه‌ی گسترده در حوزه‌های مختلف سامان دهند. برخی از این دستورات و فعّالیّت‌های ابلاغی از این قرار است:
🔹لغو یا اصلاح برخی معافیت‌های تحریمی مانند پروژه‌ی بندر چابهار؛
🔹تلاش برای کاهش صادرات نفت ایران و رساندن آن به صفر، از جمله ممانعت از صادرات به چین؛
🔹تلاش برای انزوای دیپلماتیک ایران در سازمان‌های بین‌المللی؛
🔹اقدام فوری برای ممانعت از دُور زدن احتمالی تحریم‌ها از طریق عراق و کشورهای حاشیه‌ی خلیج فارس؛
🔹همکاری با متّحدان آمریکا در سازمان ملل برای بازگشت سریع تحریم‌ها و محدودیّت‌های بین‌المللی (احتمالاً از طریق فعّال‌سازی مکانیسم ماشه در برجام)؛
🔹تشکیل منظّم جلسات در شورای امنیّت سازمان ملل برای برجسته‌سازی تهدیدات متعدّد ایران علیه صلح و امنیّت بین‌المللی؛
🔹کمپین قوی و مستمرّ کنترل صادرات برای محدود کردن جریان فنّاوری و قطعات به ایران؛
🔹توقیف محموله‌های نفت ایران؛
🔹شناسایی دارایی‌های دولتی ایران در آمریکا و خارج از کشور به منظور مصادره، در پی احکام دادگاه‌های آمریکا؛
🔹بررسی، تعقیب و مختل کردن تلاش‌های سایبری ایران.
موارد فوق بخشی از دستوراتی است که ترامپ خطاب به دولتمردان خود درباره‌ی ایران صادر کرده است. در بخش سوّم این یادداشت نیز نکاتی درباره‌ی ترتیبات اجرایی آمده است.
🔸سندی بر اساس یک توهّم
این سند، از منظر راهبردی، بر پایه‌ی این تصوّر تهیّه و امضا شده است که جمهوری اسلامی ایران در موضع ضعف قرار دارد و اگر دولت آمریکا خود را مصمّم و تهاجمی نشان دهد، ایران ناچار تن به مذاکره و یا به معنای دقیق‌تر آن، تن به تسلیم خواهد داد. امّا ترامپ با امضای این سند، در واقع، به پای خود شلّیک کرد؛ چرا که در عمل، امکان فکر به میز مذاکره را هم از بین برد. با وجود چنین متن و مواردی، موافقت ایران با مذاکره به معنای تأیید توهّم ضعف ایران بود و راه را برای فشار بیشتر باز می‌کرد.
🔹ترامپ، در مصاحبه‌های اخیر خود، چندین بار دوگانه‌ی «توافق» یا «حمله‌ی نظامی» را مطرح کرده است. از قضا، آنچه می‌تواند باعث تهدید امنیّت ملّی و تمامیّت ارضی ایران شود، رفتن پای میز مذاکره با آمریکا است؛ آمریکایی که خواستار خلع سلاح ایران حتّی در حوزه‌ی تسلیحات متعارف و دفاعی است. بنابراین، موافقت با چنین مذاکره و توافقی خطرناک‌ترین اقدام از منظر امنیّت و منافع ملّی است.
🔸بیست‌ودوّم بهمن تماشایی و پاسخ مردم به ترامپ
راهپیمایی بیست‌ودوّم بهمن امسال پاسخی مردمی، صریح و مستقیم به خیال‌بافی‌ها و توهّمات ترامپ و تیمش بود. مردم، علی‌رغم همه‌ی مشکلات، دلخوری‌ها و مسائلی که با آن دست‌وپنجه نرم میکنند، در سالروز پیروزی انقلاب اسلامی به خیابان آمدند و با انقلاب تجدید میثاق کردند و به ناظران خارجی نشان دادند جمهوری اسلامی همچنان و علی‌رغم همه‌ی توطئه‌ها و تلاش‌ها، از حمایت قوی مردمی برخوردار است و راهبرد اصلی دشمن برای جدایی انداختن میان مردم و نظام، شکست خورده است.
🔹در این میان، مواضع قاطع و روشن دولتمردان، بخصوص رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه‌ی کشورمان در نفی مذاکره با آمریکا و پشتیبانی از موضع رهبر انقلاب، در ناکام گذاشتن طرّاحی آمریکایی ـ اسرائیلی نقشی مهم داشت. دشمن، هم در بین مسئولان و هم مردم، امید بسیاری به تشتّت داخلی بسته بود امّا این بار نیز محاسبات آنها غلط از آب درآمد.
🔹در‌حالی‌که دولت آمریکا تحت تأثیر القائات رژیم صهیونیستی راه تهدید و باج‌خواهی حدّاکثری را در پیش گرفته، هوشمندانه‌ترین موضع همان بود که رهبر انقلاب در دیدار کارکنان نیروی هوایی اتّخاذ کردند و درباره‌ی توهّمات و تهدیدات آمریکایی‌ها تأکید کردند: «درباره‌ی ما هم نظر میدهند، حرف میزنند، اظهارنظر میکنند، تهدید میکنند؛ ما اگر تهدیدمان بکنند، تهدیدشان میکنیم؛ اگر این تهدید را عملی کنند، ما هم تهدید را عملی میکنیم؛ اگر به امنیّت ملّت ما تعرّض کنند، ما هم به امنیّت آنها تعرّض خواهیم کرد؛ بدون تردید. این، رفتارِ فراگرفته‌ی از قرآن و دستور اسلام است و وظیفه‌ای است که بر عهده‌ی ما است.»
🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله