💠 جزوه و خلاصه درس هفتم : « إذن ( إذاً ) » در مورد این کلمه چند مسأله مطرح شده است : ⏪ الف- نوع إذاً : دو قول وجود دارد 1- قول جمهور : حرف است 2- قول ضعیف : اسم بنا به قول اول ( که حرف باشد ) دو قول وجود دارد : الف - بسیط است ب- مرکب از « إذ » + « أن » است و بنا به بسیط بودنِ إذن ، در اینکه عاملِ نصبِ فعل مضارع بعدش چیست ؟ دو قول وجود دارد : أ) خود إذن ناصب است ب) خود إذن ، غیر عامل است و « أن » ی که بعد از إذن در تقدیر است ، ناصب فعل مضارع است . ⏪ ب- معنای إذن : معنایش جواب و جزا است ( در جواب جمله و کلامی می آید ) بیشتر اوقات إذن ، جواب « إن » یا « لو » شرطی که یا ظاهر است یا مقدر ؛ می باشد ✅ نکته : فراء گفته ؛ در جایی که بعد از إذن ، « لام » بیاید ---» قبل از إذن ، « لو » در تقدیر است ( اگر در جمله لو ، ظاهر نبوده باشد ) ---------------------------------------- ⏪ ج- تلفظ « إذن » ، زمانی که بر آن وقف شود : دو قول وجود دارد : 1- صحیح این است که « ن » در آخرش به « ألف » تبدیل شود 2- قول ضعیف : بر خود نون ، وقف می شود همین اختلافی که در تلفظ آن در هنگام وقف وجود دارد ، در کتابت ( طرز نوشتنِ ) إذن هم وجود دارد ، یعنی إذن دو جور نوشته می شود : أ ) با ألف در آخرش نوشته می شود --» إذاً که در قرآن هم همینطور نوشته شده است ب) با نون در آخرش نوشته می شود --» إذن +++++++++++++++++++++++++ ⏪ د- عمل إذن : با سه شرط ، ناصب فعل مضارع است ( هر سه شرط باید باشد ) 1- در صدر و اول جواب باشد 2- متصل به فعل باشد ( چیزی بین إذن و فعل فاصله نیندازد --» استثناء " لای نفی و قسم " می توانند بین آن دو قرار بگیرند 3- فعل بعدش ، مستقبل باشد ✅ نکته : زمانی که إذن بعد از « واو » یا « فاء » عطف قرار بگیرد ، دو وجه جایز است : الف - إذن ، ناصبِ فعل مضارع باشد ب- إذن ، غیر عامل بود و ناصب فعل نباشد ( فعل بعدش مرفوع می باشد ) 🌺~🌺~🌺~🌺 ✅ 🔰🔰 🆔 @kotob_howzavy