ازآنجایی‌که‌ماانسان‌های‌باهوش‌وزرنگی هستیم،گاهی‌بازیرکی‌برخی‌ازبدی‌های خودراپنهان‌میکنیم وبه‌واسطه‌‌استعدادهایی‌که‌داریم عیوب‌خود‌رامخفی‌میکنیم.. مثلااگر داشته‌باشیم ممکن‌است‌آن‌رابه‌صورت‌دیگری‌بروز‌دهیم وبه‌خودمان‌بگوییم: -ببین‌الان‌نان‌درتواض‌کردن‌است مگرنمیخواهی‌بزر‌گ‌شوی؟ تظاهربه‌کوچیکی‌بکن‌تابزر‌شوی🙄 فقط میداندماچه‌مارخوش‌خط وخالی‌به‌نام''نفس‌امّاره''‌دروجودخودداریم که‌اینگونه‌انسان‌رافریب‌داده‌وامورزشت رادرنظرش‌زیباجلوه‌میدهد😯🤭 گاهی‌انقدرخوب‌خودمان‌راتوجیه‌میکنیم وعیبی‌رادر‌وجودمان‌انکار‌میکنیم که‌خودمان‌هم‌باورمان‌میشود. همیشه‌بایدازتوجیه‌کردن‌عیوبمان مثل‌سم‌مهلک‌پرهیز‌کنیم حتی‌اگرواقعاعیبی‌دردرون‌مانیست ومارابه‌آن‌متهم‌میکنند،شرط‌عقل‌وسلامت دل‌آن‌است‌که‌ولو‌موقتاهم‌که‌شده آن‌رابپذیریم😊🍃 ادامه دارد... ''علیرضا پناهیان''