هر زمان... شعرِ مرا میخوانی.. زیر لب می گویی طبع شعرَت زیباست‌. کی شدی شاعرِ شعرهای سپید... ؟ چه غمِ سنگینی... که نمیدانی تو، شعرهایَم... همه از گوشه یِ..                  چشمانِ تو                      بر میخیزد.. وَرنه من را چه به احساسِ سپید.. 🍁♥️