بی‌تو در خويش قدم می‌زنم و در تنهايی به شانه‌های باد تكيه داده‌ام گوش كن، اعتراف مرا می‌شنوی؟ كمی نزديك‌تر بيا من هم كمی بلندتر حرف می‌زنم اين درست است كه تو باشی‌و من به شانه‌های سرگردان باد تكيه كنم! 🍁