برچسب‌های نا چسب «ملّتی که تاریخ خود را نداند، محکوم به تکرار آن خواهد بود.» در مرور مکرر اتفاقات اول انقلاب و خصوصاً دهه شصت بسیار ضروری است. گاهی دیده می‌شود افرادی برای دیده شدن ی تیری به دهه شصت و دهه شصتی ها قربه‌ الی الله شلیک می‌کنند. جریان انقلاب را محکوم می‌کنند که چرا انگشت شماری کمونیست و ساواکی از ادارات اخراج شدند و آن دهه که همه‌اش نور و همدلی و اتحاد و یکپارچگی بود را زیر سوال می‌برند. آن روزها همه یکی بودند. همه یک حرف می‌زدند. همه جا تربیت نیرو بود. همه جای شهر کلاس بود. همه برای حل مشکلات ید واحده بودند. سپاه و آ.پ و سایر ادارات از هم جدا نبودند. در آن سالها گاهی یک مدرسه برای اعزام تعطیل می‌شد. البته خود من در آن روزگار نیروی رسمی آ.پ نبودم ولی چند سالی کلاس و درس داشتم. سرانجام دست تقدیر ما را برای سه سال به افریقا کشاند و دوستانی مثل زاکزاکی پیدا کردیم. تعدادی از روحانیون از قم آمده بودند و شهر را یکپارچه تبدیل به آموزش و تربیت کرده بودند. کلاس برای معلمان، کلاس برای ادارات و.... کلاس‌های مدارس هم در نوبت صبح و بعد از ظهر برگزار می‌شد. ۴ساعت صبح و ۲ساعت بعد از ظهر. کلاس‌های فوق برنامه عمدتاً در بعد از ظهرها و عصرها بود. کسانی که در آن زمان حضور داشتند بخوبی قادرند فضا را درست روایت کنند. گاهی دیده می‌شود برخی که در آن زمان نبودند و یا سن و سالی نداشتند به دلایلی روایت‌هایی غلط و وارونه نقل می‌کنند. یعنی به دهه شصتی که در سراسر کشور مایه افتخار انقلاب بود، برچسب‌های ناچسب می‌زنند. روایت درست عزیزانی که آن زمان سن و سالی داشتند و بعضاً مسئولیتی، بسیار مهم است برای بیان حقایق و زدودن شبهات. یا علی مدد