با نام پروردگار شهیدان نیک انجامی ✍ محمد دوست‌پرور سخن نخست همگان به کام مرگ می‌روند. آزادیخواهان، عدالتجویان و مبارزان در راه خدا هم می‌میرند و تلخ‌ترین نوع مرگ برای این دسته از آدمیان، مرگ در بستر است و در نقطه‌ی مقابل، زیباترین مرگ کشته شدن به دست دشمنان خدا و ستمکاران بر خلق خداست. به ویژه برای مؤمنان به الله که در تکاپو برای اهتزاز نام خدا بر بام عالَم هستند. اینک یکی از مجاهدان راه خدا که سالیان دراز در تلاش برای اعتلای اسلام و مسلمانان بود به دست جانی‌ترین حکومت و وحشی‌ترین ارتش، شهید شد. او مرد صبر و شکر بود. ابتلایی که وی برای صیقلی شدن و به مقام انتخاب رسیدن داشت آزمون سخت و دشواری بود. در اردوگاه بزرگ شد و رشد کرد... در وطنِ اشغال شده رزمید و قطعه‌ای از آن را برای تشکیل حکومت مهیا ساخت... در جنگ نابرابر در غزه بیش از ۶۰ عضو از خویشانش را از دست داد، بویژه فرزندان و نوه‌هایش... خود را در برابر مظلومیت و ستم بر هم‌وطنانش مسئول می‌دانست... و... شهید هنیه در برابر این حجم گسترده از مصیبت‌های سنگین و گرفتاری‌ها، خاضعٌ لربه بطاعته و راضٍ عنه فی کل حالاته بود. همه‌ی این گرفتاری‌ها و دشواری‌ها که در مسیر «شدن» او، بر وی هجوم آورد برای آن بود که در این کوزه بجوشد، پاکیزه‌تر و پخته‌تر گردد، تا انتخاب شود. رسول ص فرمود: اذا اَحبّ الله عبداً ابتلاه، فمن صبر اجتباه و من رضی اصطفاه... «هنگامی که خداوند کسی را دوست بدارد، گرفتارش می‌کند. اگر شکیبایی کند بر می‌گزیند و اگر بر این گرفتاری خشنود باشد زلال و مصفّایش می‌کند» سلسه موی دوست، حلقه دام بلاست سخن دوم دکتر اسماعیل هنیه در کجا شهید شد؟ او در مقدس‌ترین مکان، یعنی خط اول و مقدم جبهه‌ی جنگ و مبارزه با رژیم صهیونیستی اسرائیل بود که به شهادت رسید. کج خیالی و خیال خام است که اگر عده‌ای فکر کنند که ما در جنگ با اسرائیل نیستیم. واقعیت آن است که ما بیش از چهار دهه است که با اسرائیل در جنگ رو در رو و مستقیم هستیم. لذا برخی از مبارزان، در خطوط جنگ با صهیونیست‌ها در لبنان و برخی در غزه و برخی در ایران، عراق و یمن شهید می‌شوند. این جنگِ تمام عیار بین مستضعفان عالَم اسلام با ستمکاران دنیای استکبار است و ایران پیشانی و خط مقدم این جنگ است و اسماعیل هنیه در این مرز و منطقه‌ی جنگی به شهادت رسید. سخن سوم در کدام کشور و یا شهر و توسط کدام مقام بلند دینی و سیاسی می‌شد از این مبارز خوشنام و مجاهدِ خستگی ناپذیر، تجلیل و گرامی‌داشتی درخور و در شأن، به نیکویی تهران انتظار داشت؟ به یْمن آن محبت و انتخاب خدا و به پاسداشت مجاهدت‌های شبانه روزی این مجاهد شهید و به رسم آیین جوانمردی ایرانیان، شاهد تشییع با عظمت و با شکوه این شهید در ایران بزرگ بودیم. علاوه بر این، ولیّ فقیه و آن مرد فرزانه و وارسته،به عنوان یک مرجع برجسته‌ی شیعی، بر پیکر یک مجاهد از دامن اهل سنت، نماز میت می‌گزارد و شهادت می‌دهد که لا نعلم منه الا خیرا و برای ایشان از خداوند طلب رحمت و مغفرت می‌نماید. محمد دوست‌پرور ۱۱ مرداد ۱۴۰۳