تدبر در سورهٔ مبارکهٔ حدید(قسمت بیست و دوم) سوره حدید سوره دوتایی های باشکوه است... دوتایی هایی که هرکدام حرف ها دارند برایمان... اول و آخر... ظاهر و باطن... یحیی و یمیت... ولوج و خروج... نزول و عروج... ایمان و تقوا... میثاق و رسول... و در آیه ۹ آیات و بینات... و ظلمات و نور... هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ عَلَىٰ عَبْدِهِ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِۚ وَ إِنَّ اللَّهَ بِكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ که آیات گاهی جمع می آید و گاهی مفرد... آیه به شکل مفرد به معجزه اشاره دارد... و آیات که همان آیه است به شکل جمع، اسباب و عوامل ارتقاء است به سمت کمال... بالابر... ایجاد کنندهٔ راه و مسیر... که دست انسان را می گیرد و با خودش در این مسیر به سوی کمال می برد... و بینات به این مسیر نور می بخشد...🔆 مسیر را روشن میکند... برهان ساز است... آشکارساز است... و همراهی «آیات و بینات» یعنی هم راه داریم و هم نور داریم که نتیجه اش می شود اخراج انسان از ظلمات به سمت نور... همان صیرورت به سمت کمال...😍 #با_قرآن #سوره_حدید #استاد_اخوت @MFT_reyhanatonnabi💚