تدبر در سوره مبارکه تغابن(قسمت هفدهم) سوره تغابن می خواهد دوست و شفیع من شود لذا همه چیز را با مهربانی به من می‌گوید... از آن نکات مهم و کاربردی اش این است اعتقاد به قیامت است... زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ لَنْ يُبْعَثُوا ۚ قُلْ بَلَىٰ وَرَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ ۚ وَذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ ﴿٧﴾ تغابن به من می‌گوید هر تعریفی که در وجودت شکل می گیرد اگر می خواهی کاربردی و دایمی شود باید ضرب شود در اعتقاد به قیامت... اصلا بعثت، قوام اعتقادات و باورهاست... حالا جستجویی در خودت می‌کنی تا تعاریف ات را رصد کنی که کدام به قیامت چسبیده و کدام نه...🧐 آنهایی که نچسبیده تو را خودمحور خواهد کرد...😱 مثال تو پدر یا مادر هستی؟ بله چرا؟ خب چون هستم دیگر... نه این قابل قبول نیست باید مبنایم بعثت در قیامت باشد طبق بعثت در قیامت که انساب وجود ندارد پس من سِمَت مادری یا سمت پدری دارم به عبارت دیگر فرزند امانتی است دست من و من مالک او نیستم... لذا هر وقت می گویم پسرم دخترم یاد این نتیجه ضرب می افتم و چون پدر و مادری ام را ضرب در باور به قیامت و بعثت کرده ام اگر میدانی بوجود آمد که لازم شود فرزندم را در راه خدا بدهم یک لحظه هم شک نمی کنم. یا اگر همه وظایفم را درست انجام دادم و فرزندم نمازخوان نشد باز هم ناامید و افسرده نمی شوم... #با_قرآن #سوره_تغابن #استاد_اخوت @MFT_reyhanatonnabi 🖤