ادامه فصل پنجم: بخش دوم:و همچنين در بحث«محبت»،بشارت زيادي از طريق اهل بيت و همچنين از طرق عامّه راجع به دوستان علي عليه السلام رسيده و سبب رجاء و قوّت اميد هرصاحب ايماني است كه به بركت اين محبت از هواپرستي و متابعت شيطان دوري كند،زيرا اگر كسي بزرگي را دوست داشت،لازمه دوستيش اينست كه دوستان او را دوست و دشمنانش را دشمن بدارد.دوستي شيطان و متابعت هواي نفس مانع خداپرستي و دوستي اهل بيت است.دوستان علي به بركت محبتشان از شيطان دورند.
بنابراين معلوم گرديد كه محبت مانند ولايت سبب جرأت بر معصيت نمي باشد بلكه برعكس است، اگر محبّ راستي و درستي شد، ديگر گرد هواپرستي نمي رود.
براي توضيح اين مطلب به چندحديث مختصر اشاره مي شود: