🌺نکته تفسیری صفحه ۵۴🌺 اگر خدا را دوست داريد... : اين­كه جهان آفرينش، آفريدگاری دانا و توانا دارد، مطلبی قطعی و غيرقابل انكار است. خدايی كه آسمان­ها و ز‏مين را آفريده است و هر لحظه با علم و قدرت بی پايان خود، آن را اداره ‏می كند. به همين خاطر پيامبران خدا در برابر مشركان و بت­ پرستان ‏مي­گفتند: «مگر در مورد خدا شكّی وجود دارد؟» [1]   انسان با كمك عقل خويش به وجود خدا پی ‏ميبرد و با راهنمايی پيامبران با صفات و ويژگی های او آشنا ‏می شود. خدايی كه بخشنده، مهربان و بی نهايت دانا و تواناست. خدايی كه بندبند وجود ما در اختيار اوست و قلبمان با اجازه او ‏می‌تپد و به خواست او نفس ‏می كشيم و خلاصه مرگ و زندگی ما و تمام موجودات در دست اوست. سرانجام نيز به پيشگاه او ‏میرويم و به بخشش و لطفش ا‏ميدواريم. از این روست که انسان ناخودآگاه به آن وجود بی پايان علاقه پيدا ‏می كند و آرزو ‏می كند كه به آن منبع قدرت و دانش نزديك­تر شود. اما اگر اين عشق و علاقه به درستی هدايت نشود، ممكن است كه انسان را به گمراهی و حيرت وادارد. بسياری از اديان ساختگی و مذاهب انحرافی، نتيجه‌ی همين اشتباه است؛ زيرا در طول تاريخ، هميشه افرادی شيطان­ صفت وجود داشته­ اند كه به دروغ ادعا ‏می كردند كه خدا را به خوبی ‏می شناسند و انسان را به سوی آن كمال بی پايان راهنمايی می‌كنند. تا آنجا كه كافران، پيامبران را به دروغ بستن به خدا متهم ‏می كردند [2] و فرعونيان ادعای رشد دادن و راهنمايی كردن مردم را داشتند. [3] ولی خدای مهربان به بندگانش لطف كرد و به آنان آموخت كه چگونه به او اظهار علاقه كنند و دوستی و محبتش را جلب نمايند. خدا در اين آيه به بندگان خود پيغام ‏می دهد كه «تنها راه جلب محبت او، پذيرفتن دين و پيروی از پيامبرش ‏مي­باشد.» زيرا به دست­ آوردن محبت يك نفر، مشروط به برآورده ساختن خواسته اوست و تنها راه به دست آوردن محبت خدا اين است كه بدانيم از ما چه ‏می خواهد و تنها راه فهميدن خواسته­‌های خدا از ما، توجه به توصيه­ های پيامبرانش ‏ميباشد؛ زيرا خداوند آنان را برگزيده و آنها را وسيله‌ی ارتباط خود و بندگانش قرار داده است. و پس از پيامبر نيز پيروی از جانشينان حقيقی او، باعث جلب محبّت خدای بزرگ ‏مي­گردد. امام صادق(ع) فرموده است: «به خدا سوگند هيچ بنده­ ای از ما پيروی نمی‌كند، مگر اين­كه خدا او را دوست دارد و به خدا سوگند هيچ بنده­ ای پيروی از ما را رها نمی كند، مگر اين­كه ما را دشمن داشته است و به خدا سوگند هیچ­ کس ما را دشمن نمی­ دارد مگر اینکه از خدا نافرمانی کرده است».[4] [1] آيه 10، سورة ابراهيم [2] آيات 38 مؤمنون و 8 سبأ [3] آية 29 سوره غافر [4] تفسير نورالثقلين، ج1، ص326 #تفسیر .