#تعقیبات_نماز محمّد بن حنفيّه مى‏گويد: امير المؤمنين علىّ بن ابى طالب عليه السّلام گِرد خانه خدا طواف مى‏کرد، ناگهان ديد مردى به پرده‏هاى كعبه آويخته و مى‏گويد: يَا مَنْ لَا يَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ يَا مَنْ لَا يُغَلِّطُهُ السَّائِلُونَ يَا مَنْ لَا يُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ- أَذِقْنِي بَرْدَ عَفْوِكَ وَ حَلَاوَةَ رَحْمَتِك‏ امير المؤمنين عليه السّلام از او پرسيد: اين دعاى توست؟ آن مرد عرض كرد: بله، تو نيز آن را در تعقيب نمازهايت بخوان: به خدا سوگند، هيچ مؤمنى آن را در تعقيب نماز نمى‏خواند، مگر اينكه خداوند گناهان او را مى‏آمرزد، هر چند گناهانش به شماره ستارگان آسمان و قطره‏هاى باران و سنگريزه‏ها و خاك زمين باشد. امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: دانش اين در نزد من است، و خداوند وسعت دهنده و بزرگوار است. آن مرد كه حضرت خضر عليه السّلام بود گفت: به خدا سوگند، راست گفتى، اى امير المؤمنين وَ فَوْقَ كُلِّ ذِي عِلْمٍ عَلِيمٌ‏. 📚 الأمالي (للمفيد) ص: 92 #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith