قال رسول الله صلی الله علیه و آله: «یُعَذِّبُ اللهُ اللِّسَانَ بِعَذَابٍ لَایُعَذِبُ بِهِ شَیئاً مِنَ الجَوَارِحَ فَیَقُولُ یَا رَبِّ عَذَّبْتَنِى بِعَذَابٍ لم تعذب بِهِ شَیئاً مِنَ الجَوَارِحِ، فَیُقَالُ لَهُ: خَرَجَتْ مِنکَ کَلِمَهٌ فَبَلَغَتْ مَشارِقَ الاَرضِ وَ مَغارِبِهَا فَسَفِکَ بِهَا الدّمُ الحَرَامُ، وَ اِنْتَهَبَ بِهِ المَالُ الحَرَامُ، وَ اِنْتَهَکَ بِهَا الفَرْجُ الحَرَامُ؛ خداوند چنان عذاب شدیدی مى کند زبان را که اعضا و جوارح دیگر به آن شدت عذاب نمى‌ شوند. زبان به سخن آمده و مى گوید: پروردگار من، مرا به گونه ای عذاب کردی که دیگر اعضا را به آن شدَّت عذاب نکردى! به او خطاب مى شود از تو سخنی خارج شد که در شرق و غرب منتشر شد و به سبب آن خون محترمى به زمین ریخته شد و مال محترمى به غارت برده شد و آبروى محترمى مورد هتک حرمت قرار گرفت. 📚 الکافی، ج2، ص115. @MaarefHadith