#راوی_شناسی #زُرارة_بن_اعين‏ نام اصلى او «عبد رّبه» نام پدر او، اعين و نام جدّش، سُنسُن بود. از نكات جالب در زندگى او، اين است كه جدّش، كشيشى مسيحى (ايرانى) بوده‏ است. اعين، پنج پسر به نام‏هاى: حمُران، بُكَير، عبد الرحمان، عبد الملك و زُراره داشت‏ كه همگى، اهل علم و فضل و ادب بودند و حتّى بسيارى از فرزندان آنان نيز از عالمان و راويان حديث، به شمار مى‏رفتند. دانشمندترين فرد در اين خانواده، زُراره بوده است. از اين رو، بعدها اين نسل را به خاندان زُراره مى‏شناختند. زراره شاگرد سه امام: امام باقر، امام صادق و امام كاظم (عليهم السلام) بوده است‏. و احادیث فراوانی از این سه امام توسط زراره گزارش شده است به نحوی که کمتر باب فقهی را می توان گشود که در آن حدیثی از زراره وجود نداشته باشد. در آموزه‏هاى روايى شيعه، زُراره، در شمار «حَواريان» امام باقر و امام صادق (عليهماالسلام) معرّفى شده‏ است. از امام صادق (علیه السلام)درباره وی در ضمن حدیثی چنین روایت شده: نُجَباءُ أُمَناءُ اللَّهِ عَلى حَلالِهِ وَحَرامِهِ، لَولا هؤُلاءِ انقَطَعَت آثارُ النُّبُوَّةِ وَاندَرَسَت. برگزيده و امينان خدا بر حلال و حرام او. اگر اينان نبودند، آثار نبوّت قطع مى‏شد و از بين مى‏رفت. @MaarefHadith