#ایمان_ابوطالب (5)
معروف‌ترین اشعار حضرت ابوطالب به «قصیده لامیه» شهرت دارد که با این مطلع آغاز می‌شود:
خلیلی ما أذنی لاول عاذل بصغواء فی حق و لا عند باطل
علامه امینی در این باره می‌گوید:«من نمی‌دانم شهادت و اعتراف به نبوّت رسول خدا(ص) چگونه است که این همه عبارات متنوع در اشعار ابوطالب، اعتراف به شمار نمی‌آید؟ اگر یکی از این تعابیر در شعر یا نثر کسی بود همگان می‌گفتند که آن شخص مسلمان است، ولی همه این تعابیر، [از نظر منکران] دلالتی بر اسلام ابوطالب ندارد! و این انکار، مایه شگفتی و عبرت است.»
از عجائب است که با وجود سخنان ابوطالب و پیروی و جان فشانی ایشان در راه رسالت رسول الله صلی الله علیه و آله، برخی قائل به عدم ایمان وی هستند اما سخنان و کارهای اشتباه برخی مانند خلفا را توجیه می کنند. به عنوان مثال فرار ابوبکر و عمر از صحنه جنگ متواتر در بین اهل سنت نقل شده است، ابن تیمیه برای این که ترس خلفا را توجیه کند و آنها را در شجاعت وصف کند چنین می گوید:
شكّى نيست كه ما در خليفه و حاكم اسلام به لزوم وجود صفت شجاعت قائليم، ولكن شجاعت بر دو قسم است:
1 ـ شجاعت قلبى
2 ـ شجاعت بدنى
و ابوبكر درست است از شجاعت بدنى بى بهره بوده، ولى او داراى شجاعت قلبى بوده، و همين مقدار از شجاعت براى حاكم اسلامى كافى است!! و در ادامه سخنانش مى گويد:
و اگر شما مى گوئيد على اهل جهاد و قتال بوده، ما مى گوئيم: عمر بن خطّاب نيز اهل قتال و جنگ در راه خداوند بوده است، ولى بايد دانست كه قتال بر دو قسم است:
1 ـ قتال با شمشير
2 ـ قتال با دعاء
و عمر بن خطّاب با دعاء، در راه خداوند قتال كرده است.
#کانال_علوم_ومعارف_حدیث
@MaarefHadith