مادرم از وقتی که رفته ای، درد دلم را به که جز تو بگویم! مادرم تو تنها یار و یاور من نبودی؛ سنگ صبورم بودی. چه روزها که در مورد مشکلاتم با تو به سخن گفتن می نشستم و زمانی که به ساعت نگاه می کردم، می دیدم که چقدر زمان گذشته و من محو کلام زیبای تو بودم. کاش بودی و یک بار دیگر نامم را از زبانت می شنیدم. کاش می بودی و می گفتی که هیچ چیزی ماندنی نیست و همه چیز گذراست! پس لازم نیست غصه بخورم. اما مادر جان، غم رفتنت مرا جگر سوز کرده و نیستی که ببینی جایت چقدر در زندگی ام خالیست.🖤