3-17. هوای عشق دوباره کرده هوایی مرا هوای حسین فکنده شور به دل نام دلربای حسین به هر کجا بروم دل صفا نمی یابد اسیر کرده مرا شوق کربلای حسین به هر نفس که برآرم حسین می گویم تمام عمر کنم ناله در عزای حسین نه من که بلکه خلایق همه اسیر غمند عزا گرفته زمین و زمان برای حسین به یاد اوست که بلبل ترانه می خواند دریده جامه گل عشق در رثای حسین کبوتر دل من صبح و شام در طپش هست به شوق آنکه نصیبم شود سرای حسین چگونه قطره کند وصف شان اقیانوس قلم چگونه دهد شرح ماجرای حسین به کربلای وصالش هر آنکه که پای نهاد گذشت از سر و جان شد فنا بپای حسین حسین کشته عهد الست و پیمان است شدست حضرت دادار خونبهای حسین برای وصف مقامش نبی چنین فرمود حسین از من و من هستم از برای حسین چو اربعین برسد باز جمع مشتاقان زنند حلقه چو پروائه بر لوای حسین مرا چو باد صبا عشق می کند مدهوش فدای عشق شده جان من فدای حسین https://eitaa.com/Maddahankhomein