تاریک بود شب، شب ظلمت، اما ستاره گفت: محمد(ص) عالم پر از شکوه خدا شد وقتی دوباره گفت: محمد(ص) آمد صدا، صدای ملَک بود در آسمان سرود: محمد(ص) هستی به وجد آمد و گل کرد بر شاخه‌ی وجود محمد(ص) پرسیدم از ستوده‌ی انجیل، راهب رسید و گفت: محمد(ص) بر روی لوح چرمی آهو، چشمی کشید و گفت: محمد(ص) بعدش گذاشت گوشه‌ی لب‌ها خالی سیاه و گفت: محمد(ص) بعدش نشست و سیر نظر کرد در قرص ماه و گفت: محمد(ص)  #قاسم_صرافان https://eitaa.com/Maddahankhomein