بسم‌الله الرحمن الرحیم امام زمان عج در سحر ولادت حضرت امام حسن مجتبی (ع) چه مبارک سحری بوی خدا می آید بوی عطر از نفس باد صبا می آید جانب خاک نشینان رسد آن عرش نشین یارب آن یار کجا بود و کجا می آید به جگر سوختگان غم او باید گفت مژده ای تشنه لبان آب بقا می آید او طبیب است بیا با دل مجروح امشب بر جراحات تن خسته دوا می آید شب گذر می کند و صبح گواهی بدهد آخر آن یار سفر کرده ی ما می آید چشمتان روشن اگر چشم به راهید هنوز یوسف آل علی نزد شما می آید منتظر باش تو ای سائل درمانده ی عشق شاه اقلیم کرم سوی گدا می آید نیمه ی ماه صیام آمده ماهی کامل که ز رخساره ی او نور و ضیا می آید ای که محتاج ترینی به در خانه ی دوست آن کریمی که کند لطف و عطا می آید زاده ی کعبه علی آمده لبخند زنان چون که بر گلشن چشماش صفا می آید روزه را مُهر قبولی بزند این مولود آن که بر عشق دهد قدر و بها می آید تا که روشن بشود بار دگر خانه ی مِهر اوّلین آینه ی بیت ولا می آید مجتبی زاده ی آزاده ی زهرای بتول آن که بر عشق دهد شور و نوا می آید می رسد آن مه روشنگر شب های امید بر لب اهل دعا حمد و ثنا می آید تا خورَد دانه ز دستان کریمش امشب بر زمین بال زنان مرغ هوا می آید این حَسَن مظهر حُسْن است ببین ای دیده که بر این آینه ، آیینه سرا می آید یوسف مصر وجود است عزیز زهرا چون به بازار ملاحت ز وفا می آید از قدومش بخدا جُرم و خطا می بخشند باعث بخشش هر جُرم و خطا می آید "یاسر" از پنجره ی عشق افق را بنگر ماه روشنگر حق جلوه نما می آید محمود تاری «یاسر» Https://eitaa.com/Maddahankhomein