(محــــــرابِ خونیـــــــــــن) درشهادت عـــــــــــــــلی (ع) (بر وزن تمام هستی ام مال حسینه) زمین وآسمان راغم گرفته دوعالم راغم وماتم گرفته چه رُخ داده دراین عالم خدایا که خورشیدوقمرباهم گرفته (علی جانم،علی جانم،علی جان ۲) چرایارب جهان درا ضطراب است همه کون ومکان درالتهاب است چه رُخ داده مگردرمُلکِ هستی که سرتاسردرونش انقلاب است (علی جانم،علی جانم،علی جان۲) شبِ یَلدایِ پرغوغاسحرشد شَفَق راجامه ی خونین بِبَرشد به ضربِ تیغِ ابنِ مُلجَمِ دون سرِخورشیدِدین شَقُ القمرشد (علی جانم،علی جانم،علی جان۲) بیازهراکه مولا بی قراره زکیــد ِاین زمانه دل فکاره به محرابِ شهادت غرقِ درخون برای دیدنت چشم انتظاره (علی جانم،علی جانم،علی جان۲) بیازهراتوزخم اش شُستِشو کن دمی باهمسرِخودگفتگو کن بیازخمِ سَرَش را مرهمی نِه زحق اینک شفایش آرزوکن (علی جانم،علی جانم،علی جان۲) علی گفتابه هردو نوردوعین اش گهی بهرحسن گاهی حسینش که تا زیر بغل هایش نگیرند شودخودوارِدِ بر زینبین اش (علی جانم،علی جانم،علی جان۲) طبیب آمـدسرِ بالــین مولا که تاشایدکندزخمش مداوا زبعدِلحظه ای گفتا حسن جان کفَن بَهرَش کنیداکنون مهیا (علی جانم،علی جانم،علی جان۲) علی واردشوداینک به زهـرا دگرهرگزنخواهــدبود تنهـا بشویدگردِغم ها ازجبین اش به آبِ دیده اش اُمِ ابیهــــــا (علی جانم،علی جانم،علی جان التمــــــــــاس دعــــــــــــــــا🤲 شاعر اهل بیت محمدابراهیم خوشدل @Maddahankhomein