❓مراد از ایام الله چیست؟ ✍ ايام جمع يوم، به معناى روز است و براى بزرگداشت حوادثى كه در روزهايى خاص رخ داده، اعم از نعمت ها و بلاها، و ظرف ظهور آنها به خدا نسبت داده‌ مى‌شود. گرچه برخى، ايام الله را يوم ربوبى دانسته‌اند؛ ولى مفسران ذيل آيه ۵ سوره ابراهيم، - «وٓ ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللهِ إِنَّ في ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ؛» ایّام اللهِ [روزهاى خاصّ الهى] را به آنان یادآورى کن. در این، نشانه‎هایى است براى هر شکیباى شکرگزار؛ - سه نظريه را مطرح كرده اند: 1⃣ مراد از ايام‌اللّه نعمت هاى الهى است؛ يعنى حوادث و وقايع مهمى از نعمت هاى الهى كه براى پيامبران و امت هاى پيشين اتفاق افتاده است؛ مانند: رهايى قوم موسى (ع) از آل‌فرعون، بيرون آمدن قوم حضرت نوح (ع) از كشتى و برخوردارى آنان از سلام و بركات و رهايى حضرت ابراهيم (ع) از آتش. (۱) 2⃣ مقصود از ايام‌اللّه نقمت هاى الهى است؛ يعنى حوادث و وقايع مهمى از عذاب هاى الهى كه براى امت هاى پيشين رخ داده است؛ مانند عذابى كه بر قوم عاد، قوم ثمود، قوم حضرت نوح (ع) و نظاير آنها فرود آمد. (۲) 3⃣ ايام‌اللّه اشاره به هر دو است، با اين تعابير: ۱- مراد از ايام اللّه سنن الهى و افعال او در حق بندگان است؛ خواه انعام باشد يا انتقام.(۳) ۲- ترساندن از عذاب هايى كه بر سر اقوام گذشته آمده است و يادآورى عفو الهى در مورد‌ ديگران. (۴) ۳- ظهور سلطنت الهى؛ خواه با قهر و غلبه مانند روز مرگ و روز قيامت و روز عذاب يا با ظهور رحمت و نعمت كه در ديگر ايام به آن روشنى نبوده است. (۵) 🌷 رسول خدا (ص) درباره سخن خدا: «وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّه...» فرمود: مراد از روزهاى خداوند، نعمتها، بلاها و عذاب هاى خداوند‌ است. (۶) ✅ در روايات، مصاديقى براى ايام اللّه ذكر شده‌است؛ در حديثى از امام باقر (ع) نقل شده كه ايام‌اللّه سه روز است: روز قيام قائم (عج)، روز رجعت و روز قيامت (۷) و از قول على‌ بن‌ ابراهيم به‌ جاى روز رجعت روز مرگ آمده‌ است. (۸) ✅ هدف از يادآورى روزهاى سرنوشت ساز انبياى پيشين و چگونگى نجات مؤمنان و نابودى كافران، پندگيرى و هوشيارى ملت هاست و با الهام از همين پيام آسمانى است كه خاطره روزهاى بزرگ تاريخ اسلام جاودانه شده است. (۱) جامع‌البيان، ج۱۳، ص۲۳۹ و ۲۴۰؛ (۲) همان، ج۱۳، ص۲۳۹؛ و ج۱۱ ص۲۲۷؛ (۳) همان، ج۶، ص‌۴۶۷؛ (۴) معانى القرآن، ج۲، ص‌۶۸؛ (۵) الميزان، ج۱۲، ص۲۸؛ (۶) الامالى، ص‌۴۹۱؛ (۷) الخصال، ج۱، ص۱۰۸؛ (۸) تفسير قمى، ج۱، ص۳۹۷؛ http://eitaa.com/joinchat/3159097351C4207370377