هدایت شده از مفاخر
💠 اسلامی (۷) ۷- بهره گیری بیش از حد کفاف از دنیا، عامل تباهی زندگی است. ✍ بر حسب جهان بینی الهی، انسان در زندگی دنیایی مسافری بیش نیست که مقصدش زندگی آخرت است و زندگی دنیا، منزلگاه و مسافرخانه ‌ی سر راهی اوست و ناگفته پیداست که راحتی هر مسافری در سبکبالی اوست. 🌸 رسول گرامی اسلام(ص) می فرمایند: براى دنیاى خود چنان کار کن که گویى تا ابد زنده‌اى و براى آخرتت چنان کار کن که گویى همین فردا خواهى مُرد. 🌷 اِعمَلْ لِدُنیاکَ کأنّکَ تَعیشُ أبدا وِ اعمَلْ لآخرتِکَ کأنّکَ تَموتُ غَدا. (۱) و در جای دیگر آن حضرت می فرمایند: دنیا را براى اهلش واگذارید؛ زیرا هر که از دنیا بیش از حدّ کفایت خود برگیرد، نادانسته، مرگ خود را شتاب بخشیده است. 🌹 اُترُکوا الدنیا لأهلِها فإنّه مَن أخَذَ مِنها فوقَ ما یَکفِیهِ أخَذَ مِنحَتفِهِ و هُوَ لا یَشعُرُ. (۲) (۱) تنبیه‌الخواطر، ج۲، ص۲۳۴ (۲) نهج الفصاحه، ج۱، ص ۱۶۱ http://eitaa.com/joinchat/2697003010C86ca0b02c5