ا🖋📄🖋📄🖋 ا📄 ا🖋 ا📄 ا🖋 📄تسلط أبان بر علم قرائت ✅وی علم قرائت قرآن را از عاصم بن ابی النَّجُود، طلحه بن مُصَرِّف و سلیمان أعمَش فراگرفت و یکی از سه نفری بود که توانست تمام قرآن را نزد اعمش بیاموزد. او از بزرگان قاریان بود و خود نیز به روشی خاص قرآن را قرائت می‌کرد که نزد قاریان معروف بود. 📍عاصم بن بهدله ابی النجود اسدی کوفی از تابعین و یکی از قاریان سبعه است. عاصم با یک واسطه راوی قرائت حضرت علی (علیه السلام) است. به همین جهت گفته‌اند فصیح‌ترین قرائات قرائت عاصم می‌باشد، زیرا وی قرائت اصیل را آورده‌است. همچنین عاصم قرائت خود را به زر بن حبیش که قرائت را از عبدالله بن مسعود آموخته بود عرضه می‌کرد. عاصم پس از وفات استادش، ابی عبدالرحمن سلمی، ریاست قراء و تعلیم قرآن را در کوفه به دست گرفت. 📍 طلحة بن مصرف از تابعان بزرگ و دارای مصحف بود و در زمان خود، سید القراء نامیده می‌شد. وی از بزرگان حدیث و از پرهیزکاران بنام و از قاریان کوفه و با اعمش و نخعی در ارتباط بود.گفته شده مصحف او به شیوه قرائت ابن مسعود بوده است. 📍سلیمان بن مهران معروف به أَعمش از علمای کوفه در قرن دوم قمری و از شیعیان و اصحاب امام صادق(ع) بود. سلیمان اعمش از نمایندگان برجسته مکتب علمی کوفه و پیروان تعالیم عبدالله بن مسعود در علم حدیث و فقه و قرائت قرآن بود. ✅شیخ طوسی به نقل از محمد بن موسی بن ابی مریم، صاحب اللّؤلؤ، گفته است که وی در این فن برجسته‌ترین فرد روزگار خویش بوده است. 📒رجال نجاشی، ص۷و۸ 📒فهرست طوسی ص۱‏۷ ✅ نجاشی از حسین بن سعید بن ابی جهم نقل می‌کند که می‌گفت: «پدرم از ابان بن تغلب درباره تفسیر آیه «مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ» برایم حدیث نقل کرد؛ سپس تمام تفسیر آیه را آورده و می‌گوید: ابان قرائتی مخصوص به خود دارد که در نزد قراء مشهور است». 📒رجال نجاشی ج ۱ ص ۱۰ ✅ ابان علاوه بر قرآن و حدیث در هریک از علوم فقه، ادب، لغت و نحو صاحب نظر شمرده می‌شد. به گفته طوسی، امام صادق(علیه السلام) یک بار او را برای مناظره ادبی با مدعی تعیین کرد. 📒رجال نجاشی، ج ۱،ص۷و۸ 🖋 📄 🖋 📄 🖋📄🖋📄🖋